У 1987 годзе малады аграном, выпускнік Навагрудскага тэхнікума, прыехаў па размеркаванні ў гэту смаргонскую гаспадарку. Каб удасканальваць свае агранамічныя веды, завочна вучыўся ў Гродзенскім дзяржаўным аграрным універсітэце. А вось спецыяльнасці механізатара, інжынера-механіка і асаблівасці іншых прафесій, запатрабаваных у сельскай мясцовасці, ён асвойваў самастойна. І ніколі не баяўся браць на сябе адказнасць за даручаны ўчастак работы.
У аграрным сектары працуюць людзі, якія не баяцца любой работы, маюць шмат сумежных спецыяльнасцей. Так і Мікалай Віктаравіч, які ніколі не рваўся да пасад і кіраўніцтва, але па волі лёсу заўжды аказваўся ў патрэбным месцы ў патрэбны час. Быць добрым арганізатарам вытворчага працэсу – таксама талент. А яшчэ, каб спраўляцца з кіраўніцтвам, неабходна добра ведаць людзей і паважаць думку тых, хто ўмее дбайна працаваць.
- Атрымліваць задавальненне ад работы можна тады, калі ты бачыш рэальныя вынікі сваёй працы, - так лічыць Мікалай Рабецкі. – Дзейнасць на зямлі такія вынікі дэманструе: што пасееш, і ў прамым, і ў пераносным сэнсе, тое і пажнеш.
Разам з жонкай, дарэчы, па прафесіі таксама аграномам, Мікалай Віктаравіч выгадаваў траіх дзяцей, старэйшыя пайшлі на свой хлеб, а меншы вучыцца ў сярэдняй школе. Трымаюць Рабецкія моцную хатнюю гаспадарку: карову, свінак, курэй. Не прывыклі яны купляць магазіннае, жывучы ў вёсцы.
У чарговы дзень нараджэння павіншаваць Мікалая Рабецкага наведаўся ў Крэва старшыня райкама прафсаюза работнікаў АПК Віталь Івашка.
Ала СТРАШЫНСКАЯ.
Фота аўтара.
